miércoles, 22 de junio de 2016

Llágrimas mouras en Sanxuan

Prepáranse as fogueiras, van xuntándose trastos, maleza..., valléiranse cabanóis, alpendes, desváis, pa darye fougo a noite de Sanxuan.
Pero inda quedan llágrimas mouras de cinza y recordos de todo conto queimóu, de todo conto ardéu fora tempo y de llugar, del que el fougo, el mal y a vida llevóu nun tempo que nun quixemos que fose el que tocaba.
Nun houbo nada nin naide que s'apadiadase de nosoutros y escuitara as nosas súplicas porque nun llevasen el qu'era noso, porque nos lo deixase disfrutar un pouco más.
Por muito que nos lo ripitan, pasa el tempo pero nun hay cicatriz que valga nas mancaduras qu'inda dolen y más inda condo chega el tempo de renovar a vida nas fogueiras de Sanxuan.

No hay comentarios:

Publicar un comentario